Achtergrond
Het Fonds tot den Predikdienst der Vereenigde Doopsgezinde Gemeente te Haarlem, kortweg het Predikfonds, bestaat sinds 1739.
Het fonds werd opgericht onder de directie van vijf directeuren, t.w. Pieter Teyler van der Hulst (bekend van het Teylers Museum), Herman van der Graas, Abraham Barnaart, Hans Swarts en Jacob Hoofd, met als doel om wetenschappelijk gevormde predikanten tegen een vaste bezoldiging te kunnen aanstellen.
Dit Fonds met vermogen van de ‘Secrete Kas’ van de Vlaams-Waterlandse gemeente, zou dienen tot verbetering en onderhoud van de predikdienst buiten bezwaar van de Doopsgezinde Gemeente. Later kregen ook predikantsweduwen er een toelage uit en werd bijgedragen aan het salaris van de koster. In 1784 trad met de Vereeniging van de verschillende bestaande Doopsgezinde gemeenten in Haarlem een nieuwe situatie in en werden de fondsen van de ‘Secrete Kas’ van de Gemeente aan de Peuzelaarsteeg en de ‘Secrete Kas’ van het weduwenfonds van de gemeente de Blok samengevoegd.
Op latere datum werd het Fonds omgezet in een Stichting waarvan de doelstelling is vastgelegd in de statuten (artikel 2) en luidt:
Het bevorderen, in stand houden en ondersteunen van de eredienst in de Doopsgezinde Broederschap, in het bijzonder van die in de Vereenigde Doopsgezinde Gemeente te Haarlem, met name door uitkering van gelden, die voortvloeien uit het vermogen van de Stichting, aan daarvoor in aanmerking komende personen en instellingen.
